Er lag al een tijd een klusje dat ik moest doen en dat ik uit stelde. Niets menselijks is mij vreemd. Ik had allerlei waarden aan de taak gehangen; ik moest minstens een uur inplannen om het heel goed te kunnen doen, het moest ’s ochtends gebeuren, als ik uitgerust was, er hing heel veel van af en het moest heel erg goed gedaan worden.
Gisteren had ik me ertoe gezet en toen ik het gedaan had, bleek het weinig voor te stellen.
Wat mijn ervaring en kennis over uitstelgedrag leert, is dat een aantal factoren een rol speelt:
- is het belangrijk voor je?
- Is het interessant voor je?
- Is er duidelijk wat je moet doen?
- Hangt er veel van af?
- Word je ervoor beoordeeld?
‘Geen zin’ wordt vrijwel altijd als antwoord gegeven op mijn vraag waarom iets niet lukt. ‘Geen zin’ is het beste en het slechtste argument om iets te doen of laten-> geen zin komt altijd voort uit een of meer van bovenstaande, achterliggende factoren.
Voor mijn taak kon ik een aantal van deze factoren aanvinken waardoor ik uitstelde. Het was mij bijvoorbeeld niet helemaal duidelijk hoe het eruit moest zien. Hiervoor heb ik gevraagd wat er precies van me verwacht werd. Omdat ik meer duidelijkheid had, kon ik gemakkelijker aan de gang gaan.
Ik vond de taak belangrijk maar maakte het ‘oordeel’ dat eraan hing te zwaar waardoor het me spanning gaf. Toen ik mijn gedachten kon omzetten, hielp ook dat om te starten.
Opgelucht en tevreden kan ik mijn weekend starten. Welke klus heb je laten liggen? Welke factoren spelen daarbij een rol? En kan jij die klus vandaag nog klaren om met hetzelfde gevoel je weekend in te gaan?
